Przewidywany czas czytania to 3 minuty.
Przewidywany czas czytania to 3 minuty.The Lobster
The Lobster – akcja filmu dzieje się w niedalekiej przyszłości. W tym dystopijnym świecie w świetle prawa nikt nie może być samotny. Ludzie bez drugiej połówki mają dwie opcje- trafiają do ośrodka, w którym mają 45 dni, aby znaleźć sobie partnera, inaczej są zamieniani w zwierzęta. Drugą opcją jest życie w lesie z grupą innych samotników poza systemem, poza prawem. Niestety życie uciekiniera nie jest łatwe, gdyż są urządzane cykliczne polowania na samotników, w celu ich całkowitego wyeliminowania.
Fabuła
Nie jest to pierwszy raz, kiedy film porusza temat dystopicznej rzeczywistości, jest to jednak pierwszy raz, kiedy reżyser podchodzi do tego w tak szokujący i kontrowersyjny sposób. Seans filmu The Lobster bez wątpienia nie należy do najprzyjemniejszych. Spowodowane jest to naprawdę -mocnymi- scenami i ciężarem poruszanego tematu. Mimo to moim zdaniem reżyser znalazł idealny balans pomiędzy kontrowersją a obrzydliwością, co bardzo doceniam. Poza czysto oderwanymi od rzeczywistości przemyśleniami na temat fikcyjnego świata ukazanego w filmie, The Lobster zwrócił moją uwagę na problem miłości w dzisiejszych czasach. Przecież w końcu jak często spotykamy się z udawaniem miłości tylko dla jakichś zysków, czy to czysto materialnych czy społecznych?
Aktorstwo
Aktorzy w tej produkcji wybili się ponad przeciętność. Colin Farrel, Rachel Weisz i Lea Seydoux swoją mimiką, zachowaniem i modulacją głosu idealnie oddają klimat tego nierealnego, pokręconego i przerażającego świata. Moją uwagę przykuła również gra Jessici Barden (która grała Alyssę w The end of the f****ing world), która moim zdaniem była świetna .
Refleksyjność
The Lobster stawia nas przed zasadniczym pytaniem- lepiej jest udawać uczucia mimo ich braku czy ukrywać je, mimo ich obecności. Po seansie każdy z nas spędzi parę godzin na analizie toposu miłości i jej forsowania w dzisiejszych czasach. Jeszcze żaden film nie zwrócił moich oczu w tym kierunku, co sprawia że polecam go do obejrzenia każdemu.
Film o charakterze ponadczasowym
Byłam w autentycznym szoku, oglądając ten stosunkowo nowy, bo z 2015 roku film. Od lat nie widziałam wśród nowszych filmów produkcji tak dojrzałej, i tak szokującej zarazem. Seans trwał niecałe dwie godziny, które przesiedziałam bez przerwy. Było kilka momentów, które po prostu wbiły mnie w fotel a zakończenie zostawiło mnie z milionem refleksji nie tylko tych abstrakcyjnych ale też tych znajdujących swoje podłoże w dzisiejszej idealizacji życia w związku. Polecam do obejrzenia, ale uprzedzam, że nie jest to film na spotkanie z przyjaciółką, czy do popołudniowej kawki.
[wp-review]
