Przewidywany czas czytania to 4 minuty.
Serial The Walking Dead opowiada historię grupy osób, która po pandemicznej apokalipsie, stara się przetrwać w świecie opanowanym przez żywe trupy- zombie.
Krótkie przypomnienie – poprzednie sezony The Walking Dead
Rick Grimes był policjantem, który został postrzelony w czasie służby i zapadł w kilkumiesięczną śpiączkę. Po przebudzeniu, odkrywa, że świat wokół niego został opanowany przez zombie, a on wydaje się być jedyną żywą osobą.
Desperacko poszukuje rodziny, po drodze natrafiając się na kolejne osoby, które się do niego dołączają. Z czasem odnajduje swoją żonę, syna i przez kolejne 8 sezonów wraz z nowymi znajomymi o przetrwanie musi walczyć nie tylko z zombie, ale również z innymi grupami ocalałych, którzy są gotowi zrobić wszystko, aby przeżyć.
Co dalej?
Cały serial opiera się praktycznie na tym samym- ciągłym uciekaniu i poszukiwaniu spokojnego miejsca, w którym można się osiedlić na dłużej. Czy to nie powinno robić się nudne po mniej więcej 70 odcinkach?
Trzeba przyznać, że ostatnie sezony jednego z najbardziej popularnych post apokaliptycznych seriali niezbyt przyciągały uwagę widza. Czasem miałam wrażenie, że niektóre akcje to po prostu przysłowiowe „zapchaj dziurę”. Ciągnęły się w nieskończoność, przynudzały, a jednak obejrzałam każdy odcinek od początku do końca.
Nowy rozdział w życiu bohaterów – zawiera spojlery!
Dziewiąty sezon o tyle mnie zaskoczył, że już w pierwszych minutach widzimy półtora roczny przeskok czasowy. Czyżby bohaterowie w końcu zaznali spokoju i osiedlili się na dobre?
Po pokonaniu Zbawców i uwięzieniu Negana, osady takie jak Aleksandria, Hilltop, Królestwo i Sanktuarium zaczęły współpracować.
Z początku może się wydawać, że świat powraca do dawnego porządku. Ludzie żyją w zgodzie, uprawiają rolę, jeżdżą na koniach, zajmują się również przemysłem. Broni palnej jest zdecydowanie mniej, a postacie zmieniły tryb życia na bardziej osiadły, nie do końca przejmując się faktem, że wokół nich kręcą się miliony zombie.
Jednak już w pierwszym odcinku dowiadujemy się, że po pewnym czasie wszystkie konflikty wychodzą na wierzch i jak można było się spodziewać, następuje z tego kolejna „wojna domowa”.
A co z wykonaniem?
Plusem dziewiątego sezonu jest m.in. to, że wątki są naprawdę intrygujące, podział czasu antenowego między bohaterów dobrze przemyślany, a rozwiązania które wybierają postacie w serialu w końcu w większości przypadków logiczne.
Zdjęcia i scenerie potrafią ucieszyć oko, zamiast świadczyć o mocno ograniczonej wyobraźni twórców, z którą czasem zmagaliśmy się w poprzednich sezonach.
Poboczne postacie, wcześniej niemal przeze mnie niezauważalne, przyciągnęły moją uwagę i zaczęły ciekawić. Bardzo podoba mi to, że reżyser daje nam możliwość poznania całego wachlarza bohaterów, a nie skupia się na konkretnych osobach.
Trzymam tylko kciuki, by serial nie zakończył się krwawą jatką, z którą osoby oglądające The Walking Dead od samego początku są już dobrze zapoznane.
Każdemu kto nie zdecydował się jeszcze, czy zacząć dziewiąty sezon, mogę powiedzieć, że warto. Osiadłe życie bohaterów i pozorny pokój między grupami to odskocznia od wszystkich wcześniejszych odcinków. Serial znów stał się „oglądalny”. Czasem nudzi, ale świetne zdjęcia i gra aktorska to wynagradzają.
Jestem mega pozytywnie nastawiona do tego co przygotowali dla nas twórcy i nie mogę się doczekać kontynuacji.
[wp-review]
