Przewidywany czas czytania to 2 minuty.
Pozwólcie, że na wstępie opowiem wam jedną z piękniejszych historii, jakie się wydarzyły w lokalnym klubie, które uwielbiam, czyli „Chełmowy Jar” w Chełmie. Podczas jednego ze spotkań przyszła seniorka, która chciała zagrać w warcaby. Klub, który mógł się pochwalić biblioteką kilkuset tytułów gier, nie miał w ofercie gry w Warcaby. Seniorka wróciła się po swój egzemplarz gry i z czystą przyjemnością usiadłem. Krew zmroziła mi wiadomość, że gram z kimś, kto w warcaby gra turniejowo i ma sukcesy. Każdą partyjkę przegrałem. Pokazałem też gry warcabopodobne. Jedną z nich było Abalone, o których słów kilka. Zagrajmy!
Abalone — Skrót zasad
Na heksagonalnej planszy w odpowiednim szyku układamy kulki po obu stronach. Grę rozpoczyna właściciel białych kulek, którego zadaniem jest o jedno miejsce popchnąć jedną, dwie, lub trzy kulki. Można je popchnąć rzędem, lub kolumną w jednym z sześciu dostępnych kierunków. Jaki jest cel gry? Oczywiście wygrać, a wygrywa ten, który jako pierwszy wypchnie z pola gry 6 kul rywala. Proste to nie jest, gdyż „Bicie” w tej grze jest nietypowe. By popchnąć kulkę rywala, trzeba mieć przewagę. Jedną czarną kulkę można popchnąć jedynie dwiema, lub trzema kulkami, a dwie białe kulki popchnąć jedynie 3 białymi. Tak wygląda sumito, czyli popchnięcie poprzez przewagę. Drugą zasadą popchnięcia jest fakt, że kulki nie mogą być zablokowane. Gra się kończy wypchnięciem 6 kulek rywala z pola gry. Kto tego dokona, wygrywa.
Ocena
Zacznę od wyglądu. Podoba się, bo jest elegancki, szykowny i świetnej jakości. Na grę aż chcę się patrzeć, pomimo technicznego wydania bez klimatycznych rozpraszaczy. Mamy prostą grę, którą można położyć obok szachów, warcabów czy pentamino. Pudełko sześciokątne jest ładne i nietypowe, ale niewygodne do umieszczenia na półce. Normalne pudło robi świetną robotę w tej kwestii. W tej sprawie mam jeszcze jeden plus, a raczej wabik dla miłośników ASMR. Nic tak nie zachęca do gry, jak wysłuchanie każdego kliku popychanej kulki, czy szusu wypchniętej kulki na szyny.
Gra jest z popularnej półki gier „Easy to learn, hard to master”. Okazuje się, że bardzo proste zasady gry, które polegają na popychaniu i wypychaniu kulek, nie powodują tego, że ta gra jest prosta. Kilka zasad i mamy dość mózgożerną odmianę gry w warcaby. Mamy tu na początku dość szybką grę na popychanie kulek, ale z biegiem gry staję się ona strategiczną grę na spostrzegawczość. Abalone solidnie karze za niewykorzystane szanse i głupie manewry. Jeden zły ruch, a podkładasz się rywalowi. Widziałem czasami ruchy niczym w kółko i krzyżyk, gdzie i tak stracisz kulkę i tak… nieważne jak się ruszysz. Widziałem świetne blokady i tak zwane comebacki, czyli już przegrywał, już witał się z gąską, a tu odwrócenie ról.
Każda partia w Abalone jest partią niepowtarzalną, nie przewidywalną, gdzie potrzebne są szachowe i warcabowe umiejętności strategiczne, choć wiele skomplikowań w zasadach nie ma. Rozgrywki w Abalone są nieprzewidywalne, co dają dodatkowy plus. Dodam jeszcze, że nie udało mi się kiedykolwiek pokonać rywala, ale nie to się liczy w Abalone, gdyż ja się w tej grze uspokajam i nie myślę o niczym innym jak o kulkach, klikaniu, popychaniu i wypychaniu do rynienki.
Na koniec
Kto gotów jest pójść w kulki na heksagonalnym polu gry? Jeżeli ktoś z was, to polecam klasyk, który przenosi popularne warcaby w ciekawszy wymiar. Abalone to gra na strategię, myślenie i spostrzegawczość. Nie daj sobie popełnić błędu, bo rywal zapanuje nad tobą i cię pokona. Zapraszam do gry w Abalone. Nie pożałujecie. Gwarantuję wam to.
