Przewidywany czas czytania to 4 minuty.
Przewidywany czas czytania to 4 minuty.Nie od dziś wiadomo, że seriale akcji wzbudzają w wielu ludziach emocje takie jak niepokój o los głównego bohatera, niepewność czy wydarzenia potoczą się w sposób dobry dla wszystkich. Jest także ciągłe napięcie w oczekiwaniu na zakończenie ciekawej akcji.
Klimaty Anglii, agenci chroniący ważnych polityków, broń i nowoczesne gadżety. Wbrew pozorom, nie chodzi o nową odsłonę filmu z kultowym agentem 007, ponieważ niedawno swoją premierę miał Bodyguard.
Krótki serial akcji, który potrafi pokazać swoją nietuzinkowość i zaskoczyć widza. Jednocześnie nie kuleje on w aspekcie przekazu, a sama fabuła prezentuje się bardzo dobrze, o co często trudno w tym gatunku filmowym. Nie bójcie się o życie, z ochroniarzem jesteście całkowicie bezpieczni.
Niebezpieczeństwo czai się na każdym kroku – Bodyguard
Na samym początku poznajemy młodego mężczyznę Davida Budda. Jego spokojny powrót do domu razem z dwójką dzieci właśnie dobiega końca, lecz nie tak jak pasażerowie by się spodziewali.
Warto wspomnieć, że główny bohater pracuje w służbach ochrony osób publicznych. Zwykle ochrania on osoby, do których zostanie przydzielony, ale zawsze zdarzają się wyjątki w szczególnych okazjach. Takich jak ta. Budd dostaje informację, że w pociągu znajduje się zamachowiec i planuje zabić kilkunastu, bądź kilkudziesięciu pasażerów.
W takim wypadku pozostaje mu tylko jedno — interweniować. David przy współpracy z obsługą pociągu i odrobinę przeszkadzającą policją likwiduje zagrożenie i zyskuje sławę oraz uznanie ludzi.
Jednak mogą z tego wyniknąć niefortunne konsekwencje, a jedna z nich pojawia się już od razu. Jest nią przydzielenie protagonisty do ochrony Minister Spraw Zagranicznych — Juli Montague. Nic nie wskazuje na to, żeby współpraca miała być zła lub niesatysfakcjonująca dla którejś ze stron, a jednak jak napisałem we wstępie, Bodyguard potrafi zaskakiwać.
To były dawne czasy…
Na pewno należy powiedzieć o przeszłości Davida Budd’a, gdyż ma ona duży wpływ na jego postać, a co za tym idzie całą fabułę. David uczestniczył w wojnie w Afganistanie i jako weteran wojenny rozpoczął pracę w służbach ochrony.
Dopiero podczas któregoś ze spotkań swojej przełożonej, dowiaduje się on, że Julia Montague ma zamiar wprowadzić ustawę walczącą z terroryzmem, ale ingerującą w sprawy zwykłych, niewinnych obywateli.
Minister ogłasza też, że nie ma zamiaru przepraszać za przeszłość, związaną z Afganistanem. Budd jest tym faktem bardzo poruszony zwłaszcza, że duży wpływ wywierają na niego spotkania weteranów i rozmowy z towarzyszami broni.
Bardzo się tym faktem zdziwiłem, ale sam nie wiem jak patrzeć na głównego bohatera. Pozostaje on bardzo obojętny do sytuacji, która dzieje się wokół niego. A może tłumi wszystkie emocje w sobie, czekając na okazję do ich uwolnienia?
Serialowa perfekcja
Nie chcę od razu wychwalać Bodyguard’a oraz określać go najlepszą serią tego roku. Jednak zachwyciła mnie „perfekcja”, jako wyciągnięcie tego, co najlepsze w serialach i przedstawienie tego widzowi w jasny, przejrzysty sposób.
Bardzo dobrze widać też relację, jaka panuje pomiędzy Buddem, a jego szefową. Choć na samym początku odnoszą się do siebie miło tylko z grzeczności i służbowego obowiązku, to stają się sobie coraz bardziej bliscy.
Tymczasem w domu Davida piętrzą się kolejne problemy, czyli separacja z żoną i problemy z nauką u syna. Wszystko to sprawia, że Budd musi podjąć wiele decyzji, niekoniecznie dobrych. Mierzy się też ze skutkami zamachu w pociągu.
A wszystko to okraszone jego przepięknym akcentem. Kolejny raz można było zaufać BBC. Może staną się konkurencją na serialowym rynku?
[wp-review]
Obejrzyj w serwisie Netflix!
