Split – Czyli 23 w 1

Przewidywany czas czytania to 3 minuty.

---

Mężczyzna o mnogiej osobowości porywa trzy nastolatki. Okazuje się, że jedna z jaźni zaczyna dominować nad innymi.

„Split”- podzielona osobowość

„Split” miał swoją premierę już w 2016 roku. Przyznam, że z niecierpliwością czekałam aż zostanie dodany na Netflixa, co zdarzyło się nie tak dawno temu.

Film zachwycił mnie od samego początku nie tylko efektami dzwiękowymi, czy budowaniem napięcia, ale również świetną grą aktorską.

James McAvoy wcielił się w rolę mężczyzny cierpiącego na rzadką przypadłość – rozdwojenie jaźni. W sumie posiadał on aż dwadzieścia trzy osobowości, chociaż nie wszystkie ukazały się na ekranie.

Poznajemy Kevina, pedantycznego Dennisa, 9-letniego chłopca o imieniu Hedwig, kobietę Patricię, czy zmęczonego życiem Barry’ego i nową, najbardziej niebezpieczną postać. Aktor z łatwością „skakał” między charakterami, kompletnie zmieniając swoje zachowanie.

O czym jest?

Jeśli chodzi o fabułę, nie była zbyt skomplikowana. Kevin porywa trzy młode dziewczyny i więzi je w piwnicy.  Zdesperowane nastolatki starają się odkryć, która osobowość może pomóc im w ucieczce, a która spróbuje je powstrzymać.

Claire i Marcia to jedne z tych „popularnych” – Casey jest licealnym „loserem”. Kiedy one zaciekle walczą o wolność, nastolatka przyjmuje nieco spokojniejszą postawę. Zaznajamia się z wieloma osobowościami Kevina, zaczyna go rozumieć, a następnie wykorzystuje to na własną korzyść.

Główny bohater również toczy wojnę – ale ze samym sobą. Walczy o przetrwanie z siłami naciskającymi go od wewnątrz i wszystkim czynnikami zewnętrznymi.

Klimat

Split jest oparty na bardzo ciekawej i dobrze przemyślanej historii. Widz z uwagą przygląda się każdemu szczegółowi na ekranie, bo jak się okazuje – wszystko jest ważne.

Od samego początku w powietrzu wisi nutka tajemniczości, a pod koniec jesteśmy świadkami małego twista. Następuje zwrot akcji, nie będę zdradzała o co dokładnie chodzi, ale jeśli już zacząłeś ten film, z pewnością warto dotrwać do ostatnich minut. Zakończenie jest satysfakcjonujące i dobrze obmyślane.

Odnośnie klimatu – produkcja zdecydowanie trzyma w napięciu przez sporą część akcji. Dobrze dobrana muzyka tylko potęguję narastające emocje.

Warto?

Film często opisywany jest jako horror, chociaż moim zdaniem bardziej zalicza się do kategorii thrilleru.

To przyjemna, prawie dwugodzinna emocjonalna karuzela, opleciona szokującą i zarazem ciekawą historią. Fabuła jest niezła, scenariusz również dobrze napisany. Muzyka i efekty specjalne zachwycają, a gra aktorska jest genialna.

[wp-review]