Przewidywany czas czytania to 4 minuty.
Przewidywany czas czytania to 4 minuty.Ten dzień. 11 listopada 2018 roku. Dzisiaj przypada rocznica stu lat, od umownego odzyskania niepodległości, po 123 latach nieistnienia Polski na mapach Europy i świata.
Mówię umownego, ponieważ formalnie niepodległość została ogłoszona 7 października. Więc dzisiaj nieco rozważań na ten temat.
W mediach jak wiadomo – mega hype na to, od jakiegoś czasu mówi się o tym więcej niż o łamaniu konstytucji przez PiS. ? Jednak krąży też mnóstwo mitów, które trzeba czym prędzej wyjaśnić. Bo od tego tu jestem, a wiedzę trzeba przekazywać dalej, bo wiecznie żyć nie będę.
Po pierwsze, sama data. Tak jak mówiłem, oficjalne ogłoszenie Polski niepodległej odbyło się w dniu 7 października 1918 roku. Natomiast 11 listopada tego samego roku Rada Regencyjna przekazała całą wojskową władzę zwierzchnią Józefowi Piłsudskiemu. Ot taka mała nieścisłość.
Po drugie, ludziom często się wydaje, że odzyskanie niepodległości było wyłącznie zasługą Polaków. Otóż niestety nie. To, że państwo wróciło na mapę, zawdzięczamy również w znacznym stopniu ustępstwom ze strony zaborców.
Weźmy za przykład Rosję, gdzie po rewolucji październikowej z 1917 roku doszli do władzy komuniści. Dopiero ich rządy przewidywały wycofanie się z terenów innych narodów, wchłoniętych wcześniej przez Rosję.
W ten sam sposób powstały: Litwa, Estonia, Finlandia czy Łotwa. Nie umniejszam tutaj oczywiście Polakom. Fakt, że duch narodu przeżył te 123 lata niewoli, jest godny podziwu.
No ale wiadomo, nie jesteśmy samowystarczalni. Dlatego wypada pamiętać o tym, że bardzo wiele zawdzięczamy ówczesnej sytuacji międzynarodowej. Prorocze stały się słowa, że odzyskamy niepodległość dopiero wtedy, gdy zaborcy się pokłócą.
Trzecią sprawą jest ocena samej postaci Piłsudskiego. Wielu się wydaje, że ojcem niepodległości polskiej był właśnie on. Tymczasem ojców było wielu. Do sukcesu przyczyniła się wcześniejsza polityka Romana Dmowskiego, Wincentego Witosa czy Ignacego Paderewskiego, który uzyskał poparcie ówczesnego prezydenta Stanów Zjednoczonych – Woodrowa Wilsona.
Piłsudski nie przyczynił się do ogłoszenia niepodległości bardziej niż wyżej wymienieni panowie. A nazwisk z pewnością było więcej.
Warto jeszcze wspomnieć o przecenianiu roli Legionów Polskich, które obrosły niemałą legendą. Wojsko oczywiście miało wpływ na formowanie państwa, jednak nie tak wielki, jak niektórym się wydaje.
Legiony Piłsudskiego (wcale przez niego niezałożone) walczyły do 1917 roku po stronie Państw Centralnych – przeciw Rosji. O tejże współpracy wiele się nie mówi – a szkoda.
To tylko wstęp do rozważań na temat niepodległości. Są to moim zdaniem najbardziej podstawowe błędy w myśleniu na ten temat. Tak czy inaczej, powinno być to niesamowicie ważne wydarzenie dla każdego Polaka.
Gdyż usamodzielnienie się po 123 latach niewoli to czyn godny podziwu, jakkolwiek by nie było. Artykuł powstał po to, by skłonić czytelników do refleksji, oraz by nie łykali oni wszystkiego, co mówią media. Bądźmy patriotami, ale myślmy przy tym. Bardzo polecam.
