Przewidywany czas czytania to 3 minuty.
Przewidywany czas czytania to 3 minuty.Mamy rok 2006. Przez swoje skandaliczne zachowanie młoda Sophie właśnie została zwolniona z kolejnej pracy. W wyniku tego nie będzie miała pieniędzy na opłacenie, zaległego już, czynszu. Zrozpaczona i zdenerwowana postanowiła poprzeglądać ubrania w sklepie z używaną odzieżą. To właśnie ta decyzja zapoczątkowała ogromne zmiany w jej życiu. Sophie zobaczyła cenną kurtkę. Kupiła ją za kilka dolarów, aby jakiś czas później sprzedać za kilkaset. Wtedy w jej głowie zrodziła się myśl na biznes. Był to jej pomysł na życie. Historia ukazana w serialu Szefowa opiera się na realnych epizodach z życia Sophii Amoruso. Wszystko przedstawione jest jako luźna interpretacja prawdziwych zdarzeń.
Szefowa
Sophia to dziewczyna o trudnym charakterze. Jest wredna i lekkomyślna. Nie szanuje innych i myśli tylko o sobie. Zachowanie Sophii w wielu momentach można uznać za denerwujące, czy nawet żenujące. Mimo to jest ona postacią, którą odbieramy pozytywnie. W momentach, gdy Sophie jest sama widać, że dziewczyna zdaje sobie sprawę ze swojego zachowania i jego wpływu na innych ludzi. Wraz z rozwojem serialu poznajemy więcej twarzy głównej bohaterki. Zaczynamy rozumieć niektóre z jej zachowań i, choć część z nich wciąż może nam się wydawać niestosowna, w naszych głowach rodzi się myśl, iż, tak naprawdę, ją lubimy.
Rewelacyjna gra aktorska
Aktorstwo w serialu jest ogromną zaletą. Nie potrafiłam doszukać się żadnego słabego ogniwa w obsadzie. Britt Robertson grająca główną bohaterkę skradła moje serce już w pierwszym odcinku. Jej grę aktorską nazwałabym sztuką w czystej postaci. Pokazała całą paletę emocji i żadna nie wydawała się zagrana w sposób sztuczny ani nienaturalny. Szefowa przedstawia nam działanie umysłu Sophie. Jej myśli są chaotyczne i przepełnione mnóstwem emocji. Britt Robertson udało się odegrać każdą myśl, która pojawiła się w umyśle Sophie. Aktorka fenomenalnie pokazała momenty euforii, a także smutku oraz nienawiści bohaterki do wszystkiego i wszystkich. Dzięki jej wspaniałej grze aktorskiej, oglądając serial, czułam to, co główna postać i bez problemu stawiałam się na jej miejscu.
Strona wizualna
Mocnymi stronami są także kostiumy i charakteryzacja, scenografia oraz całe tło Szefowej. Serial obfituje w żywe kolory, pasujące do fabuły. Barwy nadają pozytywnej energii, której pełna jest główna bohaterka. Ubrania bohaterów stanowią ważną część fabuły. Jako, iż jest to serial głównie o rozkręcaniu firmy zajmującej się modą, nie mogło ich tutaj zabraknąć. Twórcy postarali się, aby bohaterowie nosili ubrania zgodne z trendami w danych latach. Retrospekcje z minionych czasów pokazują, jak moda i style bohaterów się zmieniały. Widać kolosalną metamorfozę wyglądu Sophie z 2001 roku w porównaniu do 2003. Serial ukazuje, że moda jest ważną częścią życia wielu ludzi i to, jak bardzo oceniamy kogoś przez pryzmat tego, co nosi.
Szefowa to serial, który mnie zaskoczył. Spodziewałam się nudnawej historii o procesie rozkręcania własnej firmy. Zamiast tego dostałam wielowątkową opowieść, od której ciężko było mi się oderwać. Serial jest nie tylko o modzie, ale także o życiu, miłości i przyjaźni. Odcinki są krótkie, jednak każdy z nich dostarcza całej gamy emocji. Szefowa jest zdecydowanie serialem godnym polecenia.
[wp-review]
Obejrzyj w serwisie Netflix!
