Przewidywany czas czytania to 4 minuty.
Przewidywany czas czytania to 4 minuty.Koniec lat 70. Dwóch agentów FBI zmienia oblicze kryminologii, badając umysły morderców i niebezpiecznie przybliżając się do poznania istoty bezwzględnego zła.
Minęły niespełna dwa lata, odkąd pierwszy sezon Mindhunter wylądował na Netflixie i pozwolił widzom oglądać z bliska pracę agentów FBI. Serial z pozoru zwyczajny, ma tę zaletę, że jest prestiżowym thrillerem kryminalnym, w którym znany reżyser David Fincher stoi za kamerą w kilku odcinkach. Jednocześnie wpisuje się w obecną fascynację prawdziwymi kryminałami i chęć zrozumienia, co dzieje się w umyśle zimnego, kalkulującego zabójcy.
Najstraszniejszą rzeczą w Mindhunter, serialu morderców, nadzorowanym przez wymagającego, ale i wspaniałego reżysera Davida Finchera, jest zawsze zarys kredy. W ten sposób wiesz, że morderstwo już miało miejsce, więc nie grozi Ci bezpośrednie niebezpieczeństwo. Mimo to świadomość, że zabójstwo miało miejsce jest w pewien sposób jeszcze gorsza. Ktoś stracił życie, którego już nigdy nie zdoła odzyskać. Teraz w twoich rękach leży wymierzenie sprawiedliwości.
Mindhunter to znakomita seria, a wszyscy jej fani z wielkim oczekiwaniem czekali dwa lata na jej powrót. Oto program telewizyjny, który nie tylko ma wygląd kinowy, ale też trzyma napiecię i co najważniejsze – jest w pełni logiczny.
Przypomnienie
Książka Mindhunter. Tajemnice elitarnej jednostki FBI, którą John Douglas napisał przy współpracy z Markiem Olshakerem, jest materiałem źródłowym serialu Netflixa. Twórcy pozostawili jądro książkowej historii, ale podeszli do niej dosyć twórczo, nadając serialowi emocjonalną narrację, nie zapominając przy tym, o czym i o kim opowiadają. Tym samym zaprosili nas na kryminalno-psychologiczną podróż wgłąb ludzkiego umysłu, często nieunikającego zezwierzęcenia.
Głównym bohaterem Mindhuntera jest Holden Ford – agent specjalny FBI, który czuje niewygodny niedosyt w swojej pracy. Pragnie dostać się do głowy zbrodniarzy, by działać skuteczniej. Razem z Billem Tenchem – szefem BSU (behawioralny dział FBI), rozpoczynają badania nad palącym problemem, którym są seryjni mordercy. Nie tylko ich przesłuchują, nagrywają i analizują, ale również pomagają w rozwiązywaniu spraw na terenie całego kraju.
Największymi atutami tego serialu są doskonałe sceny przesłuchań z seryjnymi mordercami oraz obsada. Za najlepsze posunięcie twórców tego serialu uważam postawienie na nieznanych aktorów. Dobrali ich po warunkach i umiejętnościach, a nie po nazwisku. Obecnie często w serialach i filmach, szczególnie na podstawie książek, widzimy znanych aktorów, którzy kompletnie wizualnie nie przypominają pierwowzorów i nie czują tych postaci.
Co nowego w Mindhunter?
Fabuła toczy się dalej znanym nam torem, a od wydarzeń z finałowego odcinka 1. serii nie minęło wiele czasu. Pokazuje się więc nam, jak rozwija się jednostka pod przewodnictwem Billa Tencha i Holdena Forda. Wyjaśnia się też, co przydarzyło się temu ostatniemu w ostatnich scenach poprzedniej serii.
„Mindhunter” wyciska z serialowej formuły ostatnie soki. Skoro mamy już jednostkę, która zajmuje się seryjnymi mordercami, to liczba aktualnie otwartych spraw sprawia wrażenie zbyt dużej. Dobre wrażenie robi na mnie również to, że serial Finchera jest naprawdę wymagający i każe nam utrzymać stałą uwagę, bo wiele szczegółów jest praktycznie nieuchwytne.
Serial, podobnie jak w poprzednim sezonie, stoi na wysokim poziomie realizacyjnym. Sceny skonstruowane są tak, żebyśmy nie mieli wątpliwości, że oglądamy mroczny kryminał opowiadający o mrocznym ludzkim umyśle. Uważam, że było sporo miejsca, by nieco zagęścić atmosferę w Mindhunterze, szczególnie podczas prowadzonych śledztw, ale najwidoczniej zabrakło na to pomysłu.
Podsumowanie
Trzeba przyznać, że Mindhunter mimo fantastycznej realizacji i mocno zaakcentowanego stylu Finchera, jest serialem dość nierównym. Wśród świetnie napisanych i poprowadzonych odcinków, które angażują i wciągają, znajdują się też takie, które mają problem z odpowiednim zbalansowaniem klimatu.
To serial, który mogłaby pokazywać kablówka premium, sprawiając, że dyskutowalibyśmy o nim przez dziewięć tygodni, jak na to zasługuje, a nie przez jeden weekend. Finalnie 2. sezon „Mindhuntera” nie rozczarowuje. Kontynuuje to, co udało się w poprzedniej serii. Bardzo liczę, że w kolejnych odcinkach rozwinie jeszcze skrzydła.
[wp-review]
Obejrzyj w serwisie Netflix!
