Przewidywany czas czytania to 2 minuty.
Nasza Księgarnia ponownie zaprasza was do krainy snu, gdzie kruki próbują zapanować nad każdą z krain i dać tym krainom los w postaci koszmarów. Po raz kolejny pod moje wilcze oko wpadnie gra, która jest trzecią częścią karcianej trylogii podbijającej stoły i rynek gier planszowych. Ocenialiśmy Sen, mieliśmy do czynienia z wyścigiem w grze kruki. Czas tym razem zagrać i ocenić „Smoki”
Smoki — Skrót zasad
Przygotowanie do gry jest podobne do gry w sen. Każdy z graczy otrzymuje 6 zakrytych kart, które gracze umieszczają przed sobą w dwóch rzędach po 3 karty. Z pozostałych kart tworzymy stos kart zakrytych i startowe dwa stosy kart odkrytych, na których na starcie znajdują się po jednej karcie.
Czas zacząć grę. Na start gracze odkrywają jedną ze swoich kart i tylko ta karta jest dla niego znana. Rozpoczynający zabawę wybiera jedną z kart na środku stołu i wymienia tę kartę na jedną ze swoich. Sam wybiera czy wybiera kartę z zakrytego, czy odkrytego stosu i sam wybiera, czy wymienia odkrytą, czy zakrytą kartę. Wymieniana karta ląduje na dowolnym z odkrytych stosów odkryta.
Czas grać!
Jaki jest cel gry? Skończyć ją z najmniejszą ilością kruków, więc warto większe nominały zamieniać na te mniejsze, by wielkich szkód sobie nie narobić. Uwaga! Część kart ma swoje specjalne funkcje. Jest karta z 10 o tytule kruczy krąg, która musi być włożona do własnych kart, lecz karta wymieniana nie ląduje na stosie, tylko wręczana jest rywalowi. On musi ją położyć w tym samym miejscu, co kruczy krąg rywala i znów wymieniana karta wręczana jest sąsiadowi, który ma to samo zadanie. Uczestnik na końcu kręgu wymienianą kartę musi położyć na spód jednego z otwartych stosów. Warta 9 kruków karta kruczego gniazda pozwala zamienić miejscami dwie odkryte karty z własnego pola gry. Dlaczego? O tym niebawem.
Jest też karta bez wartości o nazwie „Lustrzane odbicie”. Ta karta na własnym polu gry kopiuje wartość punktową jednej z sąsiadujących kart z lewa, lub z prawej strony. Gramy do momentu, gdzie jeden z uczestników odkryje z własnego pola gry ostatnią kartę. Przerywa on grę i zmusza pozostałych do odkrycia wszystkich pozostałych kart. Następuje podliczanie punktów, gdzie kolumna identycznych kart warta jest 0 punktów, lecz lustrzane odbicie się nie liczy. Najbiedniejszy w punkty wygrywa rundę i żeton smoka, a posiadacz 3 smoków wygrywa całą grę.
Ocena
Smoki, to trzecia część pięknej trylogii „Sen”, „Kruki” i jeśli chodzi o wygląd, to »Smoki« nie ustępują warstwie wizualnej i estetycznej. Znów monstrualnej wielkości karty, oraz wspaniałe grafiki, przystępna i ilustrowana instrukcja oraz coś, co lubię, notatnik na punkty i ołóweczek. Nie wiem czemu, ale lubię, jak gry mają wszystko i nie trzeba się trudzić z szukaniem kartki i długopisu. Tak, jestem leniuchem i najlepiej, gdyby w planszówkach montowali jeszcze kalkulatory. 😀 Ogólnie ten akapit podsumuję słowami, że estetycznie jest tak dobrze jak z poprzednikami tej trylogii. Krótko mówiąc, pięknie udała się ta gra.
Smoki, to gra podobna, do gry Sen, ale przyznam szczerze, smoki dają mi więcej funu. Pomimo podobieństw, są liczne różnice i właśnie one czynią Smoki moją ulubioną karcianką z całej trylogii. Znowu mamy proste zasady gry, w której losowość jest ujarzmiona sporą ilością decyzji do podjęcia. Tu jest mniej tajemnic niż w grze sen, bo tu gramy w powoli odkrywane karty. Tu też są emocje, bo trochę boli widok zamienianego 0 na kilka punktów w grze, gdzie im mniej punktów tym lepiej.
Jest świetnie!
Smoki, to tytuł, który technicznie spełnia wszystkie wymagania, jakie stawiam grom familijnym. Powtórzę wątek prostoty zasad, którą pojmują i najmłodsi i doświadczeni w grach planszowych. Nawet tłumaczący zasady nie muszą się zbytnio wysilać z monologiem. Druga cecha to klimat budowany przez pomysł zakrytych kart. Walka o najmniejszą ilość kruków i oczywiście fenomenalny wygląd. Kolejnym z atutów są oczywiście emocje, tak jak mówiłem i ta elastyczność wariantów gry. Tutaj można grać jak tylko można, jak tylko się chce. Tu nie można narzekać na oczekiwanie na własną turę, bo downtime jest naprawdę niski.
To, co mi z lekka przeszkadza, to zbyt monotonna gra na 2 osoby. Tam kruczy krąg nie pokazuje swojego strategicznego potencjału. Najlepiej gra się we czwórkę. Gwarantuję wam to! Drugą z wad, to niski poziom interakcji. Jedynie jedna karta pozwala namieszać rywalom w grze, ale 90% gry to gra gdzie każdy sobie rzepkę skrobię. Może smoki w dodruku dostaną wariant pełny negatywnej interakcji.
Na koniec
Smoki to udany tytuł rewelacyjnej trylogii gier karcianych. Fenomenalny wygląd, gdzie uroczy kotek jest godny zakochania się i ta karta potrafi się odwzajemnić miłością, dając nam -2 punkty karne. Klimat, prostota zasad, prostota punktacji i wspaniałe przygotowanie tytułu, który ma wszystko poukładane w najlepszym porządku i jest ona jedną z lepszych gier, jakie dane mi było tutaj oceniać. Pogratulować Nasza Księgarnio nie tylko waszych 100 lat, ale i takich dobrych tytułów.
