Ustawienia graficzne w grach na które warto zwrócić uwagę

Przewidywany czas czytania to 6 minut.

---

Producenci gier starają się wypuszczać gry z coraz lepszą oprawą graficzną. Niestety ma to także wpływ na wymagania sprzętowe. Optymalizacja też często leży nawet w najlepszych tytułach. A nie każdy ma możliwości na coroczne wymiany sprzętu zwłaszcza przy ciągle rosnących cenach. Oczywiście grafika nie zawsze jest najważniejsza, w końcu gry mogą nas uwieść swoją fabułą i rozgrywką. W takim wypadku wygląd nie będzie na pierwszym planie i można zmniejszyć ustawienia graficzne.

Z pewnością najlepiej byłoby znaleźć złoty środek między ustawieniami, które można zmniejszyć, a które podkręcić. Jednak nie jest to tak proste zwłaszcza jeśli nie wiemy, jaki wpływ dana opcja ma wpływ na działanie naszej gry. Dlatego postanowiliśmy zrobić poradnik, w którym pokrótce objaśniamy opcje graficzne oraz jaki mają wpływ na grę. Dzięki temu będziemy mogli eksperymentować ustawieniami graficznymi i doprowadzić do zadowalającej nas liczby klatek.

Rozdzielczość

Parametr, który ma chyba największy wpływ na jakość, jaki i wydajność gry. Najczęściej automatycznie ustawia się na natywną rozdzielczość naszego monitora. W większości producentów umożliwia zmianę rozdzielczości. Zbyt wysoka zmniejsza płynność. Z drugiej strony zbyt niska wpływa na ostrość tekstur, przez co wszystko może się rozmywać. Jednak jeśli zależy nam na klatkach, może się okazać, że zmniejszenie tej wartości spowoduje spory wzrost wydajności.

Nowoczesne tytuły dają także opcje skalowania rozdzielczości do wyższych jak i niższych wartości. Jest to stałe zmienienie rozdzielczości 3D bez ingerencji w HUD. Dzięki czemu posiadacze monitor o rozdzielczości 1920 × 1080, poprzez przeskalowanie rozdzielczości w górę o 200% mogą grać w trybie wyglądającym jak 4K. Oczywiście wpływa to także na pobierane zasoby.

Filtr anizotropowy

Opcja ta jest rozwinięciem filtrowania dwu- jak i trójliniowego. Odpowiada za wyostrzanie tekstur tak, aby nie tracić jakości w trakcie patrzenia na nie z różnych stron. Wyrażona jest w postaci potęgi dwójki z najwyższą wartością x16. Należy pamiętać, że czym wyższa wartość tym tekstury będą lepiej widoczne. Jednak nie polecam ustawiania jej najwyżej tej, ponieważ potrafi wtedy urywać klatki.

Głębia ostrości (Depth of Field)

Jest to efekt często stosowany podczas rozmów z NPC. Powoduję, że obiekty, na których mamy być skupieni są wyraźniejsze. Czyli w tej sytuacji nasz bohater oraz jej rozmówca. Innym zastosowaniem jest w trakcie używania celownika w broniach, wszytko dookoła robi się zamazane.

Rozmycie (Motion Blur)

Opcja, która ma spore grono przeciwników uważających, że gry wyglądają lepiej bez niej. Odpowiada za rozmycie, jak sam nazwa wskazuję podczas ruchu. Jej zadaniem jest wpływanie na odczucie prędkości oraz dynamizmu.

Wygładzanie krawędzi i antyaliasing

Ostre i gładkie krawędzie w teksturach są lepsze od postrzępionych. Z tym chyba zgodzi się każdy gracz. Właśnie tym zajmuje się antyaliasing i w przeszłości wiązała się wymaganiem mocnego sprzętu. Na szczęście technologia rozwinęła się na tyle, że wymagania spadek płynności nie występuje nawet u posiadaczy słabszych kart graficznych niż te najnowsze. Oczywiście nie zawsze są one skuteczne, ale w większości przypadków osiągają oczekiwany cel. Najczęściej spotykane wygładzenia krawędzi to:

• FXAA — mało wymagające, ale jednocześnie niedokładne narzędzie. Nakładany jest w postprocesie, czyli kiedy już wszytko jest przygotowane przez kart graficzną. Efektem są zamazane krawędzie, ale wyglądające na mniej postrzępione.
• SMAA — działa podobnie jak FXAA, tylko że lepiej oferując mniej rozmazań oraz ostrzejszy obraz.
• SSAA — tylko dla posiadaczy mocnych kart graficznych. Tu wygładzanie krawędzi powstaje w momencie tworzenia klatek. Poprzez generowanie obrazu w wyższej rozdzielczości, a następnie skalowanie jej do rozdzielczości monitora. Dlatego jeśli opcja ta jest aktywna, a wasza gra nie chodzi płynnie, dobrym pomysłem może być zmiana na mniej wymagające narzędzie.
• MSAA — najbardziej znana, ale jednocześnie pobierająca najwięcej zasobów. Przy ustawieniu wysokiej wartości można zanotować kilkudziesiętny spadek klatek. Dlatego na tę technikę powinni się skusić głównie posiadacze mocnych sprzętów.
• CSAA (Nvidia) /CFAA (AMD)  – bazuję na MSAA. Wpływ oraz obciążenia są do niej również zbliżone.
• TXAA — dostępne jedynie dla posiadaczy kart GeForce 6xx oraz nowszych. Powoduje efekt dużego rozmycia, ma jednak mniejszy wpływ na wydajność.

Jakość tekstur

Element będący jednym z głównych czynników mających wpływ na to jak będą wyglądały tekstury. Niestety ma ona także znaczący wpływ na płynność rozgrywki. Dla korzystania z najwyższej jakości modeli będzie nam potrzebna pamięć vRAM co najmniej 4GB. Należy także pamiętać, że ta liczba powiązana jest z rozdzielczością analogicznie im wyższa, tym więcej vRAMu będzie nam potrzebne. Przykładowo użytkownicy monitorów 4K powinni mieć kartę z przynajmniej 8 GB pamięci.

Cienie

Cienie to bardzo ważna część kreująca wygląd świata. Bez nich wszystko wygląda sztucznie i często traci założony klimat. Najwyższą jakością są cienie miękkie, mają one wtedy najwyższa rozdzielczość. Niestety bardziej realistyczne cienie wiążą się z dużym obciążeniem karty graficznej. Jest spowodowane przez konieczność obliczania ich w czasie rzeczywistym. W połączeniu z dodatkowym antyaliasingiem dla nich potrafi naprawdę przeciążać nasze GPU. Z tą opcją warto poeksperymentować, w każdym tytule wygląda to inaczej, a różnica w liczbie FPS potrafi być naprawdę spora.

Oświetlenie

Zazwyczaj jest kilka opcji graficznych wpływających na ten parametr, wpływając często na tylko wybrane źródła światła. Ma znaczący wpływ na wizualne doznania w trakcie rozgrywki i wydajność. Jak się też można spodziewać, jest związana z cieniami, w końcu bez światła nie mają jak powstać. Wile gier stosuje także zaawansowane techniki symulacji odbić oraz rozproszeń.

Efekty wolumetryczne

Odpowiadają za zjawiska takie jak mgły czy chmury. Poprzez oświetlanie rozproszonych cząstek daje wrażenie przestrzenne. Działa na zasadzie symulacji, przez co także pobiera więcej zasobów. Zalecam wyłączenie tej opcji dla osób ze słabszymi podzespołami jako pierwszej. Może to znacząco wpłynąć na wydajność.

Okluzja otoczenia (Ambient Occlusion)

Dodatek zwiększający realizm, a w niektórych tytułach nadaje otoczeniu głębi.

• SSAO — cienie generowane w niskich rozdzielczościach. Efekt tej techniki jest często słabo zauważalny zwłaszcza w porównaniu z alternatywnymi opcjami. Jednak sporą zaletą SSAO jest mały wpływ na płynność animacji mimo i tak sporego wymagania sprzętowego.
• HBAO i HDAO — obie opcje pod każdym względem wyglądają lepiej od wyżej wymienionej metody. Cienie wytwarzane przy ich użyciu są widoczne oraz szczegółowe. Niestety niesie to za sobą wyższe wymagania co do naszego komputera.

Teselacja

Polega to na dzieleniu wygenerowanych wielokątów obrazu 3D na mniejsze, co zwiększa dokładność wyświetlanego obiektu. Zapobiega to także kanciastemu wyglądowi elementów otoczenia. Jednak mało wprawione oko może nawet nie zauważyć różnicy. Zwłaszcza że twórcy gier nie wykorzystują jej w ten sam sposób.

Ray-Tracing

Nowoczesna technika śledzenia promieni światła polegająca na renderowaniu scen 3D wyłącznie przy ich użyciu. Działa poprzez wysłanie promienia z kamery w stronę obiektu. Dzięki temu można zaoszczędzić zasoby, pomijając renderowanie rzeczy nieznajdujących się na ekranie. Stosując tę metodę przedmioty, które miały stałe cienie robią się dynamiczne, a gra wygląda realistycznie. Jednak najwięcej zakujemy podczas odbić, które w przeszłości były tworzone ręcznie, bądź pomijane.

DLSS (Deep Learning Super Sampling)

Głównym zamysłem tej techniki była współpraca z ray-tracingiem przynajmniej na początku. Jednak okazało się, że zyskać mogą również gracze niekorzystający z tej opcji. W końcu wysokie rozdzielczości także znacząco obciążają sprzęt. DLSS opera się na technice upscalingu, czyli renderowanie zaczyna się od niskich rozdzielczości, a następnie przeskalowywane jest w górę, powoduje to sporo zakłamań. Na szczęście w DLSS wykorzystano sieć neuronową.

Jak to działa? NVIDIA korzysta z platformy NGX gdzie analizowane są ogromne ilości obrazów w bardzo wysokich rozdzielczościach nawet 16K. Dodatkowo dla sieci pokazywane są także obrazy o niskich jakościach bez antyaliasingu. Następnie obie opcje są porównywane. W ten sposób SI uczy się wzorców oraz docelowego wyglądu o jeszcze wyższej jakości niż początkowo. Co to nam daje w praktyce? Zyskujemy lepsze liczby klatek na sekundę, nie tracąc przy tym na jakości.